به گزارش راهبرد معاصر؛ با توجه تعداد ۵۷ میلیون و ۹۱۸ هزار و ۱۵۹ نفر واجدین رای و شرکت ۲۴ میلیون و ۵۱۲ هزار و ۴۰۴ نفر در نتیجه ۴۲/۵۷ درصد در انتخابات شرکت کردند.
درصد مشارکت مردم در ده دوره گذشته متغیر بوده و از ۵۱ درصد(دوره هفتم) تا ۷۱ درصد(دوره اول)، و درصد مشارکت تهرانی ها به جز دوره اول، از درصد مشارکت سایر استانها پایین تر بوده است و از ۳۰ درصد(دوره هشتم) تا ۶۱ درصد(دوره اول) به دلایل مختلف، متغیر بوده است. در دوره یازدهم در استان تهران ۲۶/۲ و در شهر تهران ۲۵ درصد مشارکت نموده اند.
میانگین مشارکت در ایران در ۱۱ دوره گذشته، به نسبت مشارکت سایر کشورهای مدعی دموکراسی بیشتر بوده است. میانگین مشارکت در انتخابات پارلمانی امریکا و اتحادیه اروپا ۳۰ تا ۴۰ درصد و برخی همچون فرانسه ۲۰ تا ۳۰ درصد میباشد.
مهمترین دلایل کاهش نسبی دوره یازدهم نسبت به سایر ادوار به شرح زیر می باشد:
۱. تبلیغات گسترده رسانه های بیگانه و برخی مرتبطین و عناصر همسو با آنان از چند ماه قبل در ناامید نمودن و مقصرسازی نظام و ارکان آن در تداوم مشکلات کشور.
۲. اشتباه یا تعمد برخی رسانه ها و مسئولین در بزرگنمایی خطر ویروس کرونا.
۳. نارضایتی ها و فشارهای اقتصادی و معیشتی به ویژه در حوادث تلخ آبان ۹۸ در پی گرانیغیرعادی بنزین.
۴. ارتباط معنادار حضور مردم در مقابل عملکرد ضعیف و ناکارآمدی های مجلس و دولت حاضر.
۵. بروز برخی جلوه های اختلاف در جبهه انقلاب اسلامی در دستیابی به لیست مشترک.
راهبردهای پیشنهادی در دستیابی به مشارکت حداکثری در انتخابات بعدی از جمله ۱۴۰۰ عبارت است از:
۱. تلاش مضاعف در کارآمد نمودن مجلس و دولت در حل مسایل کشور و مشکلات مردم.
۲. افزایش سرمایه اجتماعی با افزایش امید و اعتماد مردم به نهادهای دولتی و نظام اسلامی.
۳. مقابله موثر با جنگ شناختی دشمن در رسانه های مختلف و اتخاذ رویکرد ایجابی در تولید محتوای رسانه ای.
۴. پاکسازی کشور از عناصر فاسد، ناکارآمد و بعضا خائن.
۵. وحدت حداکثری در جبهه انقلاب در دستیابی به اهداف عالیه نظاماسلامی در چارچوب تدابیر ولایت.